De wereld van onderwijs zit bomvol lastige concepten. Denk aan blended learning, synchroon en asynchroon leren of constructive alignment: onderwijsconcepten waar je als docent flink het hoofd over kan breken. In de animatieserie ‘Barend legt uit’ legt auteur Barend Last daarom lastige onderwijsconcepten, makkelijk uit. Dit keer: synchroon en asynchroon leren.
Synchroon en asynchroon leren
Synchroon en asynchroon leren zijn begrippen die te maken hebben met de inzet van technologie en hoe we daardoor met elkaar kunnen communiceren. Synchroon betekent tegelijkertijd. Wanneer je dit toepast op onderwijs betekent dit dus dat docenten en studenten op hetzelfde moment op eenzelfde locatie, of die nu fysiek of online is, met elkaar de interactie aangaan. Voordelen daarvan zijn onder meer directe feedback, actieve discussie en snelle, persoonlijke interacties. Daarentegen ben je wel gebonden aan één enkel tijdslot waarin de activiteit plaatsvindt en kan het uitdagend zijn om op niveauverschillen in te spelen.
Asynchroon leren is daarentegen niet gebonden aan een vast tijdslot. Het woord asynchroon betekent ‘niet gelijktijdig’, wat wil zeggen dat studenten of leerlingen leeractiviteiten doen in hun eigen tijd, hun eigen tempo en op een willekeurige locatie. Met name asynchroon leren heeft nog terrein te winnen in onderwijs.
Waarom is het onderscheid synchroon en asynchroon zinvol?
Synchroon en asynchroon leren zijn kernbegrippen bij het vormgeven van online en blended leren. Door jezelf als docent continu de vraag te stellen: “wat gaan mijn studenten of leerlingen doen om de beoogde leeruitkomsten te behalen, zowel binnen als buiten de contacttijd?” ontstaat een logisch geheel van leeractiviteiten die studenten of leerlingen maximaal stimuleren tot leren. De voordelen om vervolgens een deel van de leeractiviteiten buiten de contacttijd om aan te bieden, zijn onder meer:
- Flexibiliteit in tijd, plaats, tempo en pad van leren.
- Differentiatie in niveaus en interesses.
- Leren vindt ook plaats buiten de synchrone bijeenkomsten.
Een principe uit onderzoek dat hierdoor meer kansen krijgt, is het principe van retrieval practice. Dit principe veronderstelt dat leren versterkt wordt door het oproepen van kennis van je langetermijngeheugen naar je werkgeheugen. Door dit regelmatig te doen, versterk je de verbindingen tussen de kennisschema’s in je langetermijngeheugen en wordt informatie minder snel vergeten. Juist de asynchrone activiteiten bieden mogelijkheden om studenten te stimuleren vaker hun kennis op te halen en toe te passen.
Video
Meer weten?
Wil je graag meer weten over synchroon en asynchroon leren? Lees verder in het boek ‘Blended learning en onderwijsontwerp: Van theorie naar praktijk’.
Meer weten over Barend? Neem een kijkje op www.barendlast.com.
Barend Last werkte als leraar en schoolleider in het basisonderwijs, en stroomde later door naar het hoger onderwijs. Inmiddels werkt hij als spreker, trainer, schrijver en onderwijsadviseur bij Buro Mindshift. Barend schreef diverse boeken over onderwijs, waaronder het recente ‘Chatten met Napoleon’ over verantwoord werken met generatieve AI in het onderwijs. Ook schreef Barend diverse kinderboeken. Meer op www.barendlast.com.
2 thoughts on “Synchroon en Asynchroon leren – Barend legt uit”